Σάββατο, Ιουνίου 30, 2012

ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟ NEWPOST ΜΕ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ...


...τα αφροδίσια νοσήματα σε ότι αφορά στην ενημέρωσή σας  παραμονεύουν.

Η συνταγή γνωστή και για κάποιους επιτυχημένη.
Φτιάχνουμε έναν αχταρμά διαφόρων δημοσιογράφων που δηλώνουν από ακροδεξιοί έως ακροαριστεροί, κρατάμε σχέσεις κάθε είδους με επιχειρηματίες, πολιτικούς, θεσμικούς και εξωθεσμικούς παράγοντες  στο κέντρο του συστήματος και μετά πυροβολούμε.

Είναι τα παραπάνω μια από τις σημαντικότερες παθογένειες του πολιτικού συστήματος.  

Εδώ και αρκετούς μήνες το  NEWPOST  επιτίθεται με παραπολιτικά σχόλια στον Γιώργο Παπανδρέου.  Κουμανταδόροι στο NEWPOST είναι οι δημοσιογράφοι Αντώνης Σκυλλάκος και Τάκης Χατζής.

Η επιθέσεις εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου είναι μόνιμες, χολερικές. Αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο από  την μεθόδευση ανατροπής Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Όταν το αντιπαπανδρεϊκό κείμενο  κρατάει τα προσχήματα της «ευπρέπειας» υπογράφεται. Όταν δεν κρατιούνται και πιάνουν πάτο στην χυδαιότητα ΔΕΝ υπογράφουν. Κλασσική περίπτωση στημένης δημοσιογραφίας.

Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τον τρόπο που ο καθένας βγάζει το ψωμί ή το παντεσπάνι του. Λένε ότι καμιά, σχεδόν, δουλειά ΔΕΝ είναι ντροπή.

Θέλω όμως να καταγράψω μία πρόβλεψη. Όσο ο κουρνιαχτός κατακάθεται και το τοπίο καθαρίζει και επομένως οι πολιτικές επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου δικαιώνονται τόσο θα εντείνονται οι  επιθέσεις εναντίον του. Καθημερινά ολοένα και περισσότερο στη συνείδηση των πολιτών αναδεικνύεται η αλήθεια αλλά και ολοκληρώνεται η εικόνα  των συγκεκριμένων συμφερόντων και των πρόθυμων υπαλλήλων τους στο πολιτικό σύστημα και όχι μόνο, που μεθόδευσαν την ανατροπή Παπανδρέου και επιδιώκουν σήμερα την πλήρη εξαφάνισή του από το προσκήνιο.

Το NEWPOST είναι εδώ και καιρό πωτοστατεί στην προσπάθεια κατασυκοφάντησης του Γιώργου Παπανδρέου. Να φρενάρει όσο μπορεί και με όποιο τρόπο αυτήν ακριβώς την διαδικασία δικαίωσης τόσο της πολιτικής όσο και του πολιτικού Παπανδρέου.

Θα πρότεινα επίσης να πέσουν οι μάσκες. Πως;

Ας πούμε ότι για αρχή θα ήταν καλό να μάθουμε τι ΑΚΡΙΒΩΣ λένε για αυτή την χολερική  πρακτική οι κολλητοί της ομάδας Σκυλλάκου-Χατζή,  συγκεκριμένοι μεγαλοπαράγοντες του ΠΑΣΟΚ. Δεν βλέπουν; Δεν ακούν; Ή μήπως συμφωνούν και κλείνουν το μάτι;

Ας απαντήσουν οι ίδιοι.

Γιατί  θα πρεπει ΠΑΝΤΑ να θυμούνται ότι ειδικά σε περιόδους κρίσης κανείς δεν πρέπει να πατάει σε δύο βάρκες. Θα πέσει στη θάλασσα. Πολύ περισσότερο όταν οι βάρκες που πατάνε κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση…

Αυτάααα…  (Προς το παρόν)


ΥΓ. Φιλική και δωρεάν συμβουλή: Αν θέλετε να διαβάσετε ύβρεις κατά του Γιώργου Παπανδρέου διαβάστε Καμμένο ή ακροδεξιά μπλογκς. Αποφεύγετε τα «τάχα» μου αντικειμενικά sites όπως το NEWPOST. Ο κίνδυνος για αφροδίσια νοσήματα παραμονεύει. Αν επιμένετε φορέστε τουλάχιστον πνευματικό προφυλακτικό.

Σάββατο, Ιουνίου 16, 2012

ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...


Στις 29 Μάιου του 2008 αποχαιρέτισα από εδώ τον Άγγελο Ελεφάντη με αυτό το τραγούδι.

Σήμερα το αφιερώνω σε όσους και όσες απο μας αποφάσισαν αλλιώς...

Κι όταν ο κουρνιαχτός και η ευκολία κατακάτσει, όταν οι αλαλαγμοί παρασυρθούν  και χαθούν στο ποτάμι της ιστορίας...

Θα σας περιμένω.

Θα κάνω ότι μπορώ  ώστε  το γνώριμο σας μέρος να υπάρχει.
Να γίνει καταφύγιο για τις νέες πληγές που θα έχουν ανοίξει, βάλσαμο για τις ελπίδες σας που θα έχουν καεί, ορμητήριο για όσα οφείλουμε στις γενιές που έρχονται.

Θα σας περιμένω.
Με όρους αλήθειας και αυστηρά πολιτικούς όπως μόνο η ποίηση μπορεί να καταγράψει.

Μέχρι τότε, καλό σας ταξίδι.



ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

Εδώ, θα ρίξω στη θάλασσα
σαν πέτρες τα χρόνια που χάλασα
εδώ, θα μου φέρει το κύμα
ένα γράμμα που θα έχει και ρίμα
και θα λάμπει στο τέλος η υπογραφή:
Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Φιλικοί...

Θα βρεθούμε ξανά
όταν όλα θα έχουν περάσει -
στην Πατρίδα φιλιά
και κουράγιο να πεις, μην ξεχάσει -
θα βρεθούμε ξανά
όταν όλοι θα έχουν αλλάξει -
θα βρεθούμε ξανά...

Εδώ, αρχαία μου θάλασσα
που ξέρεις τι βάσανα τράβηξα
εδώ, θα μου στείλει τ' αγέρι
ένα γράμμα απ' τ' αόρατα μέρη
ο χαμένος ο λόγος, ο πιο ζεστός:
Σεφέρης, Κάλβος, Εμπειρίκος, Σολωμός...

(Μουσική Νότης Μαυρουδής, Στίχοι Τάσος Σαμαρτζής)

Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2012

ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΣΟΚ...



Σημαίες έχω σηκώσει στη ζωή μου. Όχι πολλές και όχι αβασάνιστα. Σημαίες έχω σηκώσει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πάντα όμως τις ίδιες εδώ και δεκαετίες. Από τότε που καταλαβαίνω τον εαυτό μου.

Παρακολουθώ από την επόμενη των εκλογών της 6ης Μαΐου συμπεριφορές, κείμενα, απόψεις. Βλέπω να εκτυλίσσεται για μια ακόμη φορά μπροστά στα μάτια μου η ίδια ιστορία. Η ξιπασιά, η αλαζονεία, η επιδειξιμανία του πολιτικά νεόπλουτου, η επίδειξη δύναμης  να αναδύονται και να παραμορφώνουν πρόσωπα και ψυχές.

Δεν υπάρχουν Πασόκοι γράφει κάποιος, εξαφανίστηκαν. Υπάρχουν ακόμα «ολίγοι αμετανόητοι Πασόκοι» διαπιστώνει κάποιος σε σχόλιο του επίσης στο facebook.

Να σας πω λοιπόν τη δική μου αλήθεια για το αν υπάρχουν και πόσοι.
Δεν ξέρω πόσοι άλλοι υπάρχουν,  ξέρω όμως ότι υπάρχω εγώ.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Έχω όνομα, φίλους, εχθρούς,  αποτυχίες και  επιτεύγματα, έχω 54 χρόνια ζωής με χαρές, λύπες, όνειρα σακατεμένα και όνειρα ζωντανά.

Είμαι εδώ  και είμαι ΠΑΣΟΚ. Είμαι αυτός που ήμουν πριν τις τελευταίες εκλογές. Είμαι το ίδιο πρόσωπο το 2012 με αυτό που ήμουν το 2009, το 2007, το 2004, το 2000, το 1996, το 1993, το 1990, το 1989, το 1985, το 1981, το 1977, το 1974. Είμαι το ίδιο πρόσωπο στον ίδιο πολιτικό χώρο.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ γιατί ήταν και είναι επιλογή μου. Κανείς δεν με πίεσε, κανείς δεν μου έταξε, κανείς δεν με παρέσυρε. Είμαι εδώ που είμαι γιατί  πίστεψα, το σκέφτηκα, το ζύγισα και το αποφάσισα. Όχι μία αλλά χιλιάδες φορές. Όχι πάντα εύκολα, όχι χωρίς αμφιβολίες και ερωτηματικά.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Ανεξάρτητα από εκλογικά ποσοστά και βουλευτικές έδρες. Γιατί αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα πριν πολλά χρόνια. Να είμαι αυτό που αισθάνομαι και πιστεύω σε όλους τους καιρούς, στους καλούς και πολύ περισσότερο στους κακούς. Στη μπουνάτσα και στην καταιγίδα. Πάντα όρθιος, πάντα με τη σημαία της επιλογής μου. Αυτό έμαθα, αυτό πίστεψα, αυτό πιστεύω σήμερα, αυτό κάνω.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ διαβάζοντας την πραγματικότητα με διαφορετικό τρόπο από τα ΜΜΕ, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τα «πλειοψηφικά» ρεύματα και την «επικρατούσα άποψη». Γιατί ξέρω ότι η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου τα τελευταία δύο χρόνια έσωσε τη χώρα και τους αδύναμους οικονομικά πολίτες από την καταστροφή. Παρά τα επιμέρους  λάθη και  παλινωδίες. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια που κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Με μια ηγεσία στο κίνημα που δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ, που ψάχνει κάποιους άλλους, κάπου αλλού. Που θέλει να τελειώνει μια και καλή με τα σύμβολα και τους ανθρώπους και την ιστορία και την προοπτική του πολιτικού φορέα που ανήκω και μου ανήκει. Εγώ όμως είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Και θα συγκρουστώ λυσσαλέα μέχρι τέλους με αυτή την ηγεσία ή όποια άλλη επιχειρήσει τα ίδια.

Είμαι εδώ και είμαι ΠΑΣΟΚ. Την Κυριακή που έρχεται θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ.

Είμαι ένας μικρός, ασήμαντος άνθρωπος που φρόντισα να μη λείψω ποτέ από τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Είμαι ένας μικρός και ασήμαντος άνθρωπος που είχα την ευκαιρία να κάνω ΜΑΖΙ με πολλούς, εκατοντάδες χιλιάδες άλλους,  σημαντικά πράγματα .

Έτσι λοιπόν και επειδή ο καθένας έχει και διαμορφώνει το δικό του κώδικα αξιών είμαι υπερήφανος ότι μια μέρα θα μπορώ να πω στο παιδί μου:

Ήμουν εκεί και ήμουν ΠΑΝΤΑ ΠΑΣΟΚ. Στα καλά και στα κακά. Έστω κι αν ήμουν ο τελευταίος.

Ήμουν εκεί και ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν σήκωσα ΣΗΜΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ.

Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2012