ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟ ΒΗΜΑ...

...υποχρεώστε και τα παιδιά σας να το διαβάζουν.

Γιατί ΤΟ ΒΗΜΑ, ο κ.Λαμπράκης, ο κ.Ψυχάρης, ο κ.Πρετεντέρης, ο κ.Χιώτης διδάσκουν ήθος, εντιμότητα και πατριωτισμό.

Τί μας λένε οι ποιητές;

Διαβάστε εδώ το ηθικό δίδαγμα απο τον κ.Χιώτη:

"Το κακό είναι ότι κανένα από τα δύο κόμματα δεν αντιλαμβάνεται πως από την αντιπαράθεση αυτή κανένας δεν κερδίζει. Τουλάχιστον κανένας από τους δύο..."

Δεν έχει σημασία επομένως αν κάποιοι καταληστεύουν την δημόσια, κρατική περιουσία, τα ασφαλιστικά ταμεία.

Σημασία έχει να δούμε αν οι δημοσκοπήσεις είναι ευνοϊκές. Αν είναι, διερευνούμε το θέμα. Αν όχι, κάνουμε πως δεν έγινε τίποτα και πάμε παρακάτω.

Στο ΔΟΛ αποκαλούν το έντυπό τους, "ΤΟ ΒΗΜΑ", "εφημερίδα"...

Κατ΄ αναλογία και οι Ψυχάρης, Πρετεντέρης και Χιώτης αυτοαποκαλούνται "δημοσιογράφοι"...

Γι΄ αυτούς τους τύπους δεν υπάρχει σωστό και λάθος, δεν υπάρχει έντιμος και κλέφτης . Υπάρχει η ευνοϊκή ή η αρνητική δημοσκόπηση.

Και υπάρχει ασφαλώς και το ...ταμείο. Κατά προτίμηση το δημόσιο...

Αυτός είναι ο κόσμος τους, αυτή είναι η κουλτούρα τους, αυτός είναι ο τρόπος ζωής τους, αυτές είναι συναλλαγές τους...

Θα τους θυμηθείτε όλους αυτούς, είμαι σίγουρος, την επόμενη φορά που θα σας έρθει στο μυαλό η λέξη ΣΙΧΑΜΑ ή η λέξη ΑΗΔΙΑ...

ΕΛΑ ΑΙΔΟΙΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ...

...τί άλλο θα ακούσουμε και θα δούμε ακόμα...
Μου το έλεγαν αλλά νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα.
Κι όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό!
Με κάποια καθυστέρηση, είναι αλήθεια, το είδα στο ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ.

Η ΓΑΔΑ με τον πλέον επίσημο τρόπο, μέσω του αρμοδιότερου για το θέμα εκπροσώπου της, του κ.Σφακιανάκη, ισχυρίζεται ότι το Indymedia ΕΙΔΙΚΑ το υποστηρίζει...

Δείτε το παρακάτω βιντεο απο την εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ: "Πολιτικές Ελευθερίες και Ασφάλεια στην Ηλεκτρονική Εποχή"



Μήπως πρέπει να μας πουν τώρα απο τη ΓΑΔΑ και τους λόγους για τους οποίους το υποστηρίζουν;

Ή μήπως μας το είπαν ήδη μέσω του πλέον αρμόδιου, του πρωθυπουργού κ.Καραμανλή;

Για δείτε τί είπε ο Καραμανλής πριν λίγες μέρες στη Βουλή...



ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΩΡΑ;


ΥΓ. Το δεύτερο βιντεο πήρα απο τον VRYPAN

ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΪ ΣΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ...

...αφου είπα να κάνω μια βόλτα στη γειτονιά της μπλογκόσφαιρας, να δω τι κάνουν τα φιλαράκια. Πέρασα και από την Κατερίνα και βρήκα το υπέροχο βιντεάκι της.
Υπερ-μεσήλικας πια μπορώ να διεκδικώ κάποιες βεβαιότητες για τους ανθρώπους.
Η Κατερίνα είναι μια πολύ όμορφη γυναίκα και ο φακός μάλλον την αδικεί. Αν την συναντήσετε θα το καταλάβετε.
Με αυτό το κορίτσι όμως συμβαίνει κάτι σπάνιο. Είναι πολύ πιο όμορφο μέσα της, στο μυαλό και στη ψυχή της.
Η εσωτερική ομορφιά μας τρομάζει, μας φοβίζει. Την επιζητούμε στους άλλους αλλά για λίγο, δεν την αντέχουμε για πολύ. Έχουμε βολευτεί στην ασκήμια της πραγματικότητας μας και των σχέσεων που χτίζουμε μέσα σ΄αυτή.
Καλή σου μέρα βατραχάκι μου, να είσαι πάντα καλά.

ΑΚΟΥΤΕ κ.ΣΑΝΙΔΑ; ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ κ.ΣΑΝΙΔΑ;...

...ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΘΕ κ.ΣΑΝΙΔΑ;

Μπείτε στον κόπο και διαβάστε το άρθρο του ΣΩΚΡΑΤΗ ΞΥΝΙΔΗ στον Γ.Κρόγια.
Ο Σωκράτης Ξυνίδης ξέρει όσο λίγοι την υπόθεση του Βατοπεδίου. Είναι απο τους πρώτους που αγωνίστηκαν, σε χρόνο που κανείς δεν μιλούσε για το θέμα, με επιμονή και υπομονή για να αποκαλυφθεί η αλήθεια.




"Τα ίδια Παντελάκη μου...τα ίδια Σανιδά μου"

Ακόμη δεν έχει συνέλθει η έννομη τάξη από το δικαστικό πραξικόπημα που οδήγησε σε παραίτηση τους δύο Εισαγγελείς που διερευνούσαν την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου και πλέον εξελίσσεται σε πατέντα με σφραγίδα Νέας Δημοκρατίας η στρόφιγγα που έχει τοποθετηθεί στην ηγεσία της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου.

Όλοι οι εισαγγελείς κάνουν λάθος και έχουν την άποψη ότι βρέθηκαν ενώπιον ευθυνών υπουργών και ζητούν την παραπομπή των δικογραφιών στην Βουλή και ο κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μαζεύει τους φακέλλους και τους γυρίζει πίσω;

Τόσοι πολλοί έχουν κάνει λάθος και μόνον ο κ. Σανιδάς έχει δίκιο;

Ποιος θα απαντήσει στον απλό πολίτη που κάθε μέρα στέκεται ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων λόγω του ότι αδυνατεί να πληρώσει τις σφραγισμένες του επιταγές ή αδυνατεί να πληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές στο "γιατί οι πολιτικοί δεν κάθονται ποτέ στο εδώλιο";

Γιατί κουνάνε άνετοι και ωραίοι το δάκτυλο αγορεύοντας όλο αυτοπεποίθηση;

Γιατί κάνουν offshore εταιρείες για να φοροδιαφεύγουν χωρίς ποτέ να ασκείται ποινική δίωξη σε βάρος τους;

Γιατί κτίζουν αυθαίρετες επαύλεις και κάνουν πολυδάπανα ταξιδάκια ή κοσμικά πάρτι στη Μύκονο, με χρήματα του δοκιμαζόμενου λαού, σε καιρό κρίσης;

Γιατί τα παιδιά τους ποτέ δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα διορισμού και ανεύρεσης εργασίας;

Γιατί ποτέ δεν κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου;

Δεν είναι μακριά η ώρα που η οργή του λαού θα ξεχειλίσει. Και τότε η ευθύνη για το κατάντημα της δημοκρατίας μας θα είναι δική σας.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΥΝΙΔΗΣ
Δικηγόρος
πρώην Συντονιστής της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Ξάνθης
υπ. Βουλευτής Επικρατείας ΠΑΣΟΚ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΝΙΚΟ ΚΟΤΖΙΑ...

Με το Νίκο Κοτζιά δεν είμαστε φίλοι. Δεν είμαστε καν γνωστοί. Ξέρω γι΄αυτόν όσα η δημόσια παρουσία του επιτρέπει να γνωρίζω, αλλά και από βιβλία που επιμελήθηκε, προλόγισε ή έγραψε.

Τον θυμάμαι όμως και από τα «πέτρινα» χρόνια 89-93. Τότε που μια ομάδα κομματικών στελεχών του ΚΚΕ πήραν την απόφαση και διαφώνησαν με άμεσο, επώδυνο και βροντερό τρόπο, με την απόφαση του κόμματος να συγκροτήσει με την Ν.Δ τη συγκυβέρνηση της ντροπής για την ιστορία του αριστερού και λαϊκού κινήματος, τη συγκυβέρνηση με τον Μητσοτάκη.

Παρακολουθώ την αρθρογραφία του Νίκου Κοτζιά εδώ και πολύ καιρό. Πλήρωσε την δημόσια στήριξή του στον Γιώργο Παπανδρέου με την απομάκρυνσή του από εφημερίδα ιδιοκτησίας Μπόμπολα. Κρίθηκε από τους ιδιοκτήτες ότι υπονόμευε την επιχείρησή τους να επιβάλλουν ως ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ το πρόσωπο που εκείνοι είχαν επιλέξει.

Τα άρθρα του Νίκου Κοτζιά, για ανθρώπους με τη δική μου αντίληψη, είναι άρθρα μαχητικά, «ασεβή», έχουν πολιτικό στίγμα προοδευτικό και δημοκρατικό, με συνέπεια διαχρονική δένουν το λογικό επιχείρημα με το συναίσθημα, την ψύχραιμη ακαδημαϊκή ανάλυση με το πάθος. Αυτό δηλαδή που εγώ θεωρώ ως απαραίτητη και αναντικατάστατη μίξη για έναν δημοκρατικό, προοδευτικό, αριστερό λόγο.

Εδώ και αρκετό καιρό αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα «ΑΞΙΑ».

Ζήτησα την άδεια του για την αναδημοσίευση άρθρων του λίγες μέρες μετά την δημοσίευσή τους στην εφημερίδα.

Τον ευχαριστώ που μου την έδωσε.

Το άρθρο που ακολουθεί μπορεί να είναι μεγάλο για τα δεδομένα των μπλογκς πιστεύω όμως ότι αξίζει τον κόπο:




Ανθρώπινοι τύποι στη δημόσια ζωή (του Νίκου Κοτζιά)

Εγραψα τη προηγούμενη εβδομάδα για τις ευθύνες που έχει η κοινωνία να αλλάξει νοοτροπίες και συμπεριφορές προκειμένου να αποφύγει η Ελλάδα την παρακμή στην οποία οδηγείται μέσα στην παγκόσμια κρίση και με την παρουσία – απουσία της κυβέρνησης της ΝΔ. Οι τύχες της χώρας εξαρτώνται, επίσης, από την ποιότητα του δημόσιου προσωπικού της. Θα μπορούσε κανείς να κάνει μια πρώτη ταξινόμηση αυτών των ομάδων προκειμένου να επιλέξει ποιον θα ήθελε να στηρίξει.

Πρώτος διαχωρισμός: Υπάρχουν άνθρωποι στο δημόσιο χώρο που θεωρούν ότι η κοινωνία οφείλει να εξυπηρετεί τα δικά τους στενά συμφέροντα και μόνο. Προκειμένου να συμβεί αυτό, αδιαφορούν εάν η χώρα δεν μπορέσει να ξεφύγει από την Παρακμή. Θεωρούν τους εαυτούς τους μάγκες, αλλά ουσιαστικά δεν κατανοούν ότι στο βαθμό που εμποδίζουν την εμφάνιση νέων δυναμικών δημοκρατικών δυνάμεων στο δημόσιο χώρο υπονομεύουν το ίδιο το έδαφος πάνω στο οποίο δρουν. Αντίθετα, υπάρχουν, ακόμα, σε τούτο τον τόπο δυνάμεις οι οποίες προτάσσουν το κάλλιστο για τη χώρα και θεωρούν ότι η προσωπικότητά τους αναπτύσσεται μέσα από μια πορεία ανάταξης της Ελλάδας. Περιττό να πω ότι οι πρώτοι θεωρούν και χαρακτηρίζουν τους δεύτερους ως προβληματικούς. Προβληματικούς, βέβαια, για τα στενά τους συμφέροντα και όχι για τη χώρα.

Δεύτερος διαχωρισμός: οι τύποι που προτάσσουν τα συμφέροντά τους εκείνων της χώρας, προσπαθούν να εκτεθούν όσο το δυνατό λιγότερο στον δημόσιο χώρο. Προκειμένου να αντιμετωπίσουν εκείνους που αντιστέκονται στον κοινωνικό τους εγωισμό, «προσλαμβάνουν» όπως οι παλιοί παραβάτες της δύσης «πιστολάδες». Χρησιμοποιούν έναν συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου που δεν έχει αναστολές, αλλά απλά επιθυμεί να εξυπηρετεί τους έχοντες εξουσία της πρώτης ομάδας. Τα «πιστόλια» είναι αυτοί που ξεπέφτουν στις μάχες. Χρησιμοποιούν το ψέμα, τη συκοφαντία και την μικροπολιτική. Θεωρούν ότι κάνουν κάτι σημαντικό, αλλά ουσιαστικά αποτελούν αναλώσιμο υλικό. Σε μια πρώτη διαπραγμάτευση των κοινωνικά εγωιστών τα «πιστόλια» και «πιστολάκια», όλο και περισσότερο νεροπίστολα, θα θυσιαστούν ως μέρος ενός συμβιβασμού. Απέναντι στα νεροπίστολα και τα αφεντικά τους υπάρχουν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι συκοφαντίες και τα ψέματα δεν λύνουν κανένα πρόβλημα της χώρας. Οι αντίπαλοι των αφεντάδων χαρακτηρίζονται από τα νεροπίστολά τους ως «οι εριστικοί».

Τρίτος διαχωρισμός: όλο και περισσότερο γίνεται φανερό ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που μπορούν να λύσουν τα προσωπικά τους προβλήματα και άνθρωποι που εκτιμούν ότι τα προβλήματα της χώρας είναι και δικά τους. Οι κοινωνικά εγωιστές και τα νεροπίστολα τους δεν είναι σε θέση να το καταλάβουν. Για αυτό κάνουν συνεχώς σχέδια επί χάρτου με τα οποία θαμπώνονται οι ίδιοι από τις φανταστικές τους επιτυχίες. Ο ως άνω διαχωρισμός μπορεί να γίνει και με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να συμβάλλουν στη λύση των προβλημάτων της χώρας. Αυτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με εκείνους που προτάσσουν τα εγωιστικά τους συμφέροντα έναντι της κοινωνίας. Οι δεύτεροι επιδιώκουν με όλους τους τρόπους να υπονομεύσουν τη δημόσια εικόνα των πρώτων. Από αυτή τη οπτική γωνιά δεν είναι τυχαίο ότι στη χώρα μας μεγάλο μέρος των Μέσων Επικοινωνίας «υποστηρίζουν» ως ήρωες ανόητους και ανόητες που πέραν από μια συνεχή παρουσία στο κενό περιεχομένου Life style δεν έχουν να παρουσιάσουν τίποτα το ουσιαστικό για τη χώρα. Πρόκειται για «ανερχόμενα χάρτινα αστεράκια». Έρχονται από το πουθενά και κινούνται στο πουθενά. Επειδή δε μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως νεροπίστολα μπορούν και αποκτούν πτυχία άνευ εξετάσεων, περιουσίες με την ιδιοποίηση του δημοσίου πλούτου, «εικόνα» με την εκχώρησή του είναι τους. Από την άλλη υπάρχουν πολίτες που νιώθουν ότι έχουν υποχρέωση να ανταπεξέλθουν στο καθήκον που τους έθεσε η ζωή. Είναι αυτοί που τα ανερχόμενα χάρτινα αστεράκια χαρακτηρίζουν ως «απρόβλεπτους» αφού αντιστρατεύονται τα συμφέροντα εκείνων των ισχυρών που υπονομεύουν το μέλλον της χώρας.

Τέταρτος διαχωρισμός: στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης που η σημασία της κατανόησης και επηρεασμού του παγκόσμιου γίγνεσθαι συνεχώς αυξάνει, ακόμα και για την καθημερινότητα των πολιτών, εμφανίζονται τρεις διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Οι πρώτοι, φυλακισμένοι στο παρελθόν, ελπίζουν, επιθυμούν και ονειρεύονται μια εποχή που έχει παρέλθει τελεσίδικα. Ζουν στο χθες και παλεύουν για την επιστροφή στην ουτοπία της επανεμφάνισής του. Καταγράφουν με ακρίβεια τα μεγάλα προβλήματα της εποχής. Ειλικρινά θέλουν να τα αντιπαλέψουν και να τα εξαλείψουν. Μπερδεύουν την εχθρότητα προς τα καινούργια προβλήματα με τη λύση τους, Πιστεύουν ότι όσο πιο πολύ τα καταγγέλλουν τόσο πιο γρήγορα θα τα αφορίσουν – εξαφανίσουν. Είναι μια αγωνιστική, συχνά έντιμη στάση, η οποία, όμως, δεν είναι σε θέση να δώσει λύσεις. Μια δεύτερη κατηγορία ανθρώπων, παγιδεύονται στο κενό του καινούργιου. Ότι είναι καινούργιο είναι κατ’ αυτούς εξορισμού καλό. Πρόκειται για συμπολίτες μας που υποκλίνονται σε ότι εμφανίζεται από το εξωτερικό. Έχουν το κόμπλεξ ανθρώπων που επιδιώκουν να αποδείξουν ότι είναι σύγχρονοι και υιοθετούν οποιαδήποτε λύση (συχνά φαινομενικά) δίνεται σε υπερεθνικό επίπεδο και το εμφανίζουν ως μονόδρομο. Το αποτέλεσμα είναι να καταγγέλλουν –επί παραδείγματι- των Κρούγκμαν όταν έγραφε το 1999 ότι ο καπιταλισμός δεν έχει ξεπεράσει τον κύκλο των κρίσεών του και ταυτόχρονα να τον εξυμνούν, αλαλιάζοντας, το 2009 όταν αναλύει την κρίση του σημερινού παγκόσμιου καπιταλισμού. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν το πλεονέκτημα να αντιλαμβάνονται το καινούργιο, χωρίς, όμως, να είναι σε θέση να του εμφυσήσουν τη δική τους αναπνοή. Είναι άνθρωποι κατά κανόνα χωρίς αρχές. Ο κόσμος μας τους ονόμασε «ΟΦΑ» (Όπου Φυσά ο Άνεμος). Πρόκειται για τύπους συχνά χρήσιμους στα αφεντικά και υποστηριζόμενους από τα νεροπίστολα, αλλά άχρηστους έως επικίνδυνους για τη χώρα. Όποιος δεν πάει με τα νερά τους, όποιος αντιστέκεται θεωρείται εριστικός. Κατά τη γνώμη τους ο επικίνδυνος δεν είναι αυτός που κάνει ένα έγκλημα, αλλά εκείνος που το καταγγέλλει. Είναι και αυτός ένας τρόπος θεώρησης της ζωής.
Υπάρχουν και εκείνοι που αντιμετωπίζουν το καινούργιο ως δημοκρατικό ζήτημα. Που γνωρίζουν καλά τα υπερεθνικά, τις λύσεις που προτείνονται, αλλά δεν υποκλίνονται στην πρώτη πέτρα πάνω στην οποία θα πέσουν. Αναζητούν ελληνικές λύσεις στα παγκόσμια προβλήματα.

Ένας πέμπτος διαχωρισμός είναι εκείνος ανάμεσα στους ανύποπτους και τους υποψιασμένους. Οι πρώτοι δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν, γιατί το κάνουν, προς τι το κάνουν. Το κύριο για αυτούς είναι να είναι στο δημόσιο χώρο και να ικανοποιούν τον ναρκισσισμό τους. Μια άλλη κατηγορία δεν γνωρίζει την έκταση των προβλημάτων που απαιτούνται σήμερα να λυθούν. Μετρούν το μπόι τους και βρίσκουν ότι είναι οι καλύτεροι του χωριού. Πιστεύουν δε, ότι με αυτό το προσόν είναι σε θέση να διαχειριστούν την τύχη της χώρας ανυποψίαστοι από την αντικειμενική απαίτηση οι δημόσιοι άνθρωποι να μην αναμετρώνται με το χωριό τους, αλλά με τα μεγάλα προβλήματα της Ελλάδας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.
Τέλος, κάποιοι ανήσυχοι πορεύονται, μακριά από ωραιοποιήσεις αναμετρώμενοι με τα πραγματικά προβλήματα που ξεπερνούν το μπόι των περισσοτέρων. Και κατανοούν ότι επειδή αυτά τα προβλήματα υπερβαίνουν τις ικανότητες του μέσου όρου, ότι απαιτούνται συλλογικότητες και συλλογικές δράσεις των ατόμων μετά από συνειδητή και σταθερή επιλογή της κάθε προσωπικότητας.

Οι άνθρωποι διαχωρίζονται και από μια άλλη, έκτη, σκοπιά. Είναι οι ψωνισμένοι και εκείνοι που γεμάτο αγωνία μπορούν και είναι αυτοκριτικοί. Οι πρώτοι άκρα φιλόδοξοι νομίζουν ότι οι πάντες και τα πάντα τους χρωστούν. Αν και δεν έχουν κανένα ουσιαστικό έργο την έχουν ψωνίσει και για κάποιο λόγο ανεξήγητο σε μας τους τρίτους πιστεύουν ότι ο τόπος τους οφείλει τα μέγιστα. Σε αυτό τους το ψώνισμα δεν είναι μόνοι. Οι διαπλεκόμενοι και τα νεροπίστολά τους παροτρύνουν. Επιδιώκουν να τους στέλνουν ως λαγούς μπροστά προκειμένου να κάνουν χαρτογράφηση αντιδράσεων και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τους εγκαταλείψουν στο πρώτο ψητοπωλείο προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα. Το κακό με τους λαγούς είναι ότι πιστεύουν ότι είναι οι βασιλείς της ζούγκλας και δεν μπορούν να κατανοήσουν τι τρέχει γύρο τους. Για ποιο λόγο δεν τους αναγνωρίζει η κοινότητα των υπολοίπων ειδών τα μεγαλεία τους. Πιθανό να πεθάνουν με αυτό το ερώτημα και να αντικρίζουν όλους τους άλλους «ως προβληματικούς». Προβληματικούς διότι δεν θέλουν να δουν ότι το πρόβλημα το έχουν οι ίδιοι. Πιθανά, και αυτή είναι η καλή παραλλαγή, να κατανοήσουν τους λόγους και να γίνουν κάποια στιγμή άκρως χρήσιμοι, όπως οι σκεπτόμενοι και αναλογιζόμενοι τα μεγάλα προβλήματα που έχει μπροστά της η χώρα και που επείγει να λυθούν.

Η ζωή ασφαλώς είναι πιο πλούσια σε τύπους ανθρώπων του δημόσιου χώρου. Θέλησα απλά να κάνω μια πρώτη καταγραφή για να μας είναι πιο εύκολα να επιλέγουμε με ποιους θέλουμε να πάμε και ποιους θέλουμε να αφήσουμε.




ΥΓ. Η φωτογραφία του Νίκου Κοτζιά είναι απο το site του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου

ΤΡΩΤΕ ΝΟΣΤΙΜΕΣ, ΦΘΗΝΕΣ...

...ΧΟΙΡΙΝΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ...




ΥΓ. Επεξεργασια φωτογραφίας: Νεφέλη Στάμου-Αστρίτη.

ΕΥΣΤΟΧΗ ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΑ

ΓΑΖΑ 2009
Για κάποιους η επανάληψη της Ιστορίας δεν είναι φάρσα !...

ΥΓ. Ευχαριστούμε Λογοπλοκε που δεν ξεχνάς και μας θυμίζεις.
Καλή Ανάσταση!

ΠΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο1...

...μέρες που είναι...

Όταν δεν μπορείς να αλλάξεις το αποτέλεσμα υποκρίνεσαι ότι το αποδέχεσαι, επιχειρείς να το μειώσεις και στη συνέχεια να το ακυρώσεις.
Αυτό είναι το δόγμα που φαίνεται να επικρατεί στους κύκλους και τα συμφέροντα που με πρωτοφανή σε αθλιότητες τρόπο, επιχείρησαν να ελέγξουν και να ταπεινώσουν ένα μεγάλο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ηγεσία του.

Τριάντα τρία χρόνια στο ΠΑΣΟΚ μπορώ να ισχυριστώ ότι έζησα, είδα, άκουσα και έμαθα πολλά. Βίωσα στιγμές ανάτασης και δημιουργίας αλλά και στιγμές ήττας και απαξίωσης. Η κάθε εποχή με τα δικά της χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, η εκάστοτε συγκυρία με τους ανθρώπους της στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Όλα διαφορετικά αλλά ταυτοχρόνως ίδια, με την έννοια ότι οι βασικές παράμετροι παραμένουν, και θα παραμένουν όσο υπάρχει πολιτική, αναλλοίωτες.

Όποιος πιστεύει ότι η ανάταξη του διαλυμένου παραγωγικού και κοινωνικού ιστού της χώρας μπορεί να γίνει με όρους εκλογικού αποτελέσματος και μόνο, κάνει τραγικό λάθος. Όποιος πιστεύει ότι τα προτάγματα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αναδιανομής του εισοδήματος, της διαφάνειας, της αποκατάστασης και διεύρυνσης των δημοκρατικών θεσμών, είναι υπόθεση αποφάσεων της επόμενης κυβέρνησης και μόνο, είναι μακριά νυχτωμένος. Όποιος πιστεύει ότι το σύμπλεγμα των συμφερόντων που καταδυναστεύει τη χώρα σε οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό επίπεδο και απομυζά το αποτέλεσμα της καθημερινής προσπάθειας εκατομμυρίων Ελλήνων, θα αποδεχθεί καινούργιους όρους επειδή αυτό επιτάσσει η λαϊκή βούληση, είναι τουλάχιστον αφελής.

Ισχυρίζομαι το αυτονόητο. Αυτοί που έκριναν ότι ο Καραμανλής είναι ο ιδανικός εκπρόσωπος των συμφερόντων τους και του παρέχουν μέχρι σήμερα σκανδαλώδη και αήθη ασυλία και προστασία, αυτοί που έκριναν πως ο Παπανδρέου είναι επικίνδυνος για τα συμφέροντά τους επειδή δεν «μπήκε στο ύφασμά τους» και επιχείρησαν να τον τελειώσουν πολιτικά και κυρίως να τον εξευτελίσουν, είναι εδώ, είναι παρόντες με τα μέσα και τους ποικιλόχρωμους υπηρέτες τους σε όλα τα επίπεδα και χώρους.

Το καινούργιο μοτίβο φαίνεται να είναι η επιφανειακή αποδοχή της αναπόφευκτης πολιτικής αλλαγής. Σε δεύτερο επίπεδο είναι η προσπάθεια μείωσης της έκτασης αυτής της αλλαγής. Γι΄ αυτό άλλωστε μέχρι και την ημέρα των εκλογών θα εγείρουν "ανησυχίες" και "αμφιβολίες" για τη δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ και του Παπανδρέου να ανταποκριθούν… Σε τρίτο επίπεδο θα εκβιάσουν την προώθηση σε καίριες θέσεις στη νέα πολιτική πραγματικότητα των προσώπων που θεωρούνται ικανά και πρόθυμα να λειτουργήσουν σε όφελος των συμφερόντων τους.

Το έργο έχει ξαναπαιχτεί, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με πλήρη αποτυχία...

Τα πάντα εξαρτώνται από την πολιτική βούληση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ αλλά και από την εγρήγορση των πολιτών.

Και βεβαίως εξαρτώνται και από την διαθεσιμότητα ή όχι κάποιων μέσα στο ΠΑΣΟΚ να λειτουργήσουν ως σύγχρονοι Νενέκοι.

ΟΥΤΕ ΝΑ ΦΑΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ...

...ο άνθρωπος στο φαστφουνταδικο της ΡΑΦΗΝΑΣ. Όταν του τηλεφώνησαν για τα νέα, ήταν εκεί με την κάμερα του κι αυτός.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥΣ...

...απο τον/την ΟΜΟΡΦΑ


Λαϊκισμός, το τελευταίο στάδιο του καραμανλισμού
09/04/2009

Ο Καραμανλής και η κυβέρνησή του έχουν αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα: ανεξέλεγκτη διαφθορά στο κράτος και τον κομματικό μηχανισμό, ρήμαγμα της οικονομίας και του κοινωνικού πλούτου, περεταίρω διάλυση των υποτυπωδών κοινωνικών μηχανισμών του κράτους, καταρράκωση της πληγωμένης ήδη από την εικοσαετία ΠΑΣΟΚ αξιοπιστίας της πολιτικής.

Καθοριστικής σημασίας παράπλευρη συνέπεια της διαφθοράς είναι η σχεδόν ολοκληρωτική απώλεια της [σχετικής πάντα] ανεξαρτησίας του κράτους: σχετικής γιατί το κράτος εκφράζει γενικά και προασπίζει τα συλλογικά, στρατηγικά συμφέροντα της κυρίαρχης οικονομικά τάξης και όχι όλου του λαού, του έθνους ή της κοινωνίας. Στην περίπτωση, όμως, της εκτεταμένης διαφθοράς, επιμέρους κρατικοί λειτουργοί και υπηρεσίες είναι υπόδουλοι μεμονωμένων «φύλαρχων» της οικονομικής ελίτ. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Το κράτος ομοιάζει με μια χαλαρή συνομοσπονδία εντολοδόχων επιμέρους ατόμων ή μερίδων της οικονομικής ελίτ. Το υπουργείο Τάδε το κουμαντάρει ο τάδε τραπεζοκατασκευαστικός όμιλος, την τάδε πολεοδομία ο κ. Χ, την τάδε εφορεία η εταιρία Ψ κ.ο.κ. με αποτέλεσμα να χάνει ο κράτος την γενική αποστολή του που είναι η προάσπιση των γενικών μακροπρόθεσμων ταξικών συμφερόντων της οικονομικής ελίτ και να γίνεται μια μεσαιωνική επικράτεια ταυτόχρονης ενότητας και σύγκρουσης επιμέρους «φέουδων».

Το μόνο στο οποίο μπορούν όλοι αυτοί να συντονιστούν είναι στη ληστεία κατά του λαού και στην καταστολή. Και πράγματι, το ελληνικό κράτος μόνο αυτό κάνει. Επιτίθεται με μορφή επιδρομής στο λαβωμένο εισόδημα του εργαζόμενου (ο οποίος πολλές φορές πρέπει να στηρίζει και έναν άνεργο) και ρίχνεται με λύσσα στα δημοκρατικά δικαιώματα και στις ελευθερίες του κόσμου.

Το πρόβλημα όλων αυτών των πολιτικών και οικονομικών μαφιόζων είναι ότι αυτή η ολομέτωπη επιδρομή και ταυτόχρονη αποτυχία της κυβέρνησης διαμορφώνει επικίνδυνες συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού και διαμορφώνει προϋποθέσεις εξεγέρσεων, ακόμη και επαναστάσεων, στο βαθμό που η οικονομική κρίση πλησιάζει το σημείο του οικονομικού ολοκαυτώματος. Το μήνυμα αυτό το πήρε καλά η κυβέρνηση και ολόκληρη η κυρίαρχη τάξη, καθώς και το επικοινωνιακό προσωπικό τους (ΜΜΕ), μετά τα Δεκεμβριανά του 2008. Και επειδή είναι τυχοδιώκτες και πανικόβλητοι καταφεύγουν στο καταφύγιο του τριτοκοσμικού και γελοίου λαϊκισμού μόνο και μόνο για να σώσουν τον κώλο τους. Το πρόβλημά τους δεν είναι ασφαλώς να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα, ούτε καν να τα ανακουφίσουν. Είναι σώσουν το τομάρι τους και τον φύλαρχο που υπηρετούν.

Πρέπει, λοιπόν, κατ’ αρχάς να εφεύρουν έναν εχθρό τον οποίο βρίσκουν έτοιμο στο πιάτο: τους «κουκουλοφόρους». Η ίδια η κυβέρνηση τους αναγορεύει σε ηγέτες της εξέγερσης του Δεκέμβρη γιατί αυτοί είναι ο αντίπαλος που την βολεύει και όχι οι πλούσιες αλλά αόρατες ακόμη διεργασίες στο νεολαιίστικο κίνημα και κυρίως στην εργατική του πτέρυγα, όπου το πράμα βράζει. Αφού, λοιπόν, ορίσουν τον ωραίο και βολικό αντίπαλό τους, στρέφουν την συζήτηση στην απειλή που αυτός (οι «κουκουλοφόροι» δηλαδή) αποτελεί για την κοινωνία, σε μια -μάταιη κατά τη γνώμη μου και απέλπιδα- προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά και φλέγοντα προβλήματα του πραγματικού κόσμου, δηλαδή την τρομερή ανεργία, την οικονομική ανασφάλεια, τη δουλειά με όρους δουλείας, την απότομη μείωση του εργατικού εισοδήματος, και φυσικά την εξίσουν ληστρική περιβαλλοντική καταστροφή.

Εκτός όμως από τον αποπροσανατολισμό φιλοδοξεί να πετύχει (η κυβέρνηση και το κράτος) την κατατρομοκράτηση του κόσμου αυτού που ασφυκτιά και βράζει, και ιδίως της νεολαιίστικης πτέρυγάς του -το τονίζω αυτό-, και την κυριαρχία του φόβου - να η μαγική λεξούλα!

Σημειώστε ότι αυτούς τους γελοίους κουκουλοφόρους μπορείς να τους μαζέψεις σε ένα μεσημέρι, γιατί είναι τόσο κομπλεξικοί που όλο και κάποιον θα συναντήσεις σε καμιά καφετέρια να κοκορεύεται πώς έβαλε το γκαζάκι, έτσι για να κατοχυρώσει τη δόξα μην του την πάρει κανένας άλλος. Φυσικά, όλη αυτή η «δραστηριότητα» (γκαζάκια, βόμβες κ.λπ.) γίνεται αποκλειστικά για να αισθανθούν κάποιο κομπλεξικοί λίγο επαναστάτες και να το παίξουν Τσε Γκεβάρα στις παρέες τους ανάμεσα στα τσιγαριλίκια και τα ξύδια. Ούτε που τους περνάει, ξέρετε, από το μυαλό η αλλαγή της κοινωνίας. Άλλωστε οποιοσδήποτε καταλαβαίνει ότι η κοινωνία δεν αλλάζει με γκαζάκια και με βόμβες, ούτε καν με δολοφονίες. Οποιοσδήποτε καταλαβαίνει, και αυτοί οι ίδιοι, ότι τα γκαζάκια και οι βόμβες δεν θα σώσουν τον απολυμένο από την ανεργία, απλά πράματα. Αλλά αυτά τα μικρά, πρακτικά και εξαιρετικά σημαντικά πράγματα για την πραγματική ζωή, δεν περνούν από το μυαλό του μικροαστού ανεγκέφαλου «κουκουλοφόρου», με εξασφαλισμένο από τον μπαμπά τις περισσότερες φορές παρόν και μέλλον [Όλα αυτά στην περίπτωση που οι φίλοι μας οι κουκουλοφόροι δεν είναι ασφαλίτες].

Έτσι, λοιπόν, στήνεται ο μηχανισμός της ληστρικής επιδρομής και της κρατικής βίας. Και αυτό εξυπηρετεί ο λαϊκισμός, η επινόηση του δήθεν εχθρού (είναι να γελάς και να κλαις) και τα μέτρα για τη δήθεν αντιμετώπισή του. Ο βασικός κοινωνικός εχθρός αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι η κυβέρνηση και το κράτος, που ληστεύει και σκοτώνει, αρπάζει, καίει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και καταστρέφει τον κοινωνικό και φυσικό πλούτο, στο γενικότερο πλαίσιο ενός καπιταλισμού δεν μπορεί να αναπαράγει τον εαυτό του και καταστρέφει την κοινωνία και τη φύση: με μια φράση, τρέφεται με τις σάρκες του.

Έλα όμως που αριστερά τσιμπάει στο παιχνίδι της κυβέρνησης, και αντί να την κοπανάει για την ανεργία, την οικονομία, τους φόρους, τους μισθούς, τη διαφθορά, κάθεται και ασχολείται και αυτή με κουκουλοφόρους. Λες και αυτό είναι το πρόβλημα του εργάτη σήμερα!

Μαλακίες, φίλοι μου! Μαλακίες! Ένα κόμμα της επαναστατικής αριστεράς οφείλουμε να φτιάξουμε. Ένα κόμμα του σύγχρονου επαναστατικού ανθρωπισμού και ορθολογισμού. Και να διαλυθούν όλα τα γκρουπούσκουλα μέσα σε αυτό. Ένα επαναστατικό αριστερό κόμμα, που να θέλει να κυβερνήσει δηλαδή, και να έχει πραγματική πρόταση για το ξεπέρασμα της κρίσης με την προστασία, όμως, των εργαζομένων και όχι με τη ληστεία τους. Το σχέδιο των κυβερνήσεων (ΗΠΑ και ΕΕ κυρίως) για το ξεπέρασμα της κρίσης το εμπεδώσαμε: Κλέψτε τους εργαζόμενους όσο αντέχουν και δώστε τα στις τράπεζες και τους βιομήχανους. Υπάρχει ένα οικονομικό σχέδιο, ρεαλιστικό, ξεπεράσματος της κρίσης και οικοδόμησης μιας κοινωνίας ευημερίας, με προστασία των εργαζομένων, ή ακόμη πιο σωστά, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και το περιβάλλον του; Αυτό είναι το καθήκον σήμερα, όχι της αριστεράς, αλλά ακόμη πιο συνολικά και ιστορικά, των δυνάμεων του ανθρωπισμού, της ειρήνης, της οικολογίας. Ποιος τους γαμάει τους κουκουλοφόρους!

ΤΟΥΣ ΚΑΡΦΩΣΕ ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ Ο ΜΑΝΟΥΣΗΣ..

...ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΓΙΑ ΣΤΗΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ Ο ΑΓΟΥΔΗΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΕΙΡΑΘΗΚΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ...

ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, ΑΠΑΓΩΓΕΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΩΝ, ΚΟΥΜΠΑΡΟΙ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΛ, ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΜΕ DVD, ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΟΜΟΛΟΓΑ, ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΑΚΙΝΗΤΑ...

Αυτοί δεν είναι υπουργικό συμβούλιο η μετενσάρκωση της ΚΑΜΟΡΑ είναι...



Παντα οι εθνικόφρονες είχαν ροπή στις απάτες.

Αυτή η περίοδος της Νέας Δημοκρατίας όμως θα μείνει στην ιστορία.

Όι Σικελοί έχουν μείνει άναυδοι με την Καραμανλική τεχνογνωσία.

Παρθεναγωγείο η Μαφία μπροστά στη γαλάζια διακυβέρνηση...

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥΣ...

...είναι τρεις χιλιάδες ευρώ!

Θυμόσαστε όσα επισημάνθηκαν σε σχέση με τις τιμητικές εκδηλώσεις που έγιναν στο Ναύπλιο για τον Γρηγόρη Φαράκο; Θυμόσαστε την αναφορά στις διαμαρτυρίες του ΚΚΕ; Είπα τότε να μη δώσω συνέχεια…

Έλα όμως που οι άνθρωποι είναι, σε αυτή την περίπτωση τουλάχιστον, ξεδιάντροποι και οι απόλυτοι υποκριτές.

Διαβάστε εδώ την ιερή τους αγανάκτηση κατά των «αντικομμουνιστών» που προσπαθούν να διαβάλλουν το τιμημένο ΚΚΕ. Οργανώνουν μάλιστα και συγκέντρωση διαμαρτυρίας..

Θα μου πείτε βεβαίως ότι υπερασπίζονται την ιστορία και τους αγώνες των συντρόφων τους γι΄αυτό και αντιδρούν.

Κι όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.

Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι, το ίδιο κόμμα, παρακαλεί και πετυχαίνει να πάρει …χρηματοδότηση από τους ακροδεξιούς, φασίστες και αντικομουνιστές που καταγγέλλει…

Πριν και μετά τις εκδηλώσεις για τον Γρηγόρη Φαράκο ζήτησαν ενίσχυση από τους διοργανωτές, από τον Δήμο δηλαδή, για το αρχείο του κόμματος.

Παραβρέθηκε μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα, στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ο κ. Αντρέας Βασιλείου υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στην Αργολίδα προκειμένου να επιχειρηματολογήσει για την αναγκαιότητα της ενίσχυσης.

Ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο, "δεξιοί", "ακροδεξιοί", "σοσιαλρεφορμιστές", "ανεξάρτητοι πλουτοκράτες" , ενέκριναν το ποσό των 3000 ευρώ.

Το τιμημένο επαναστατικό ΚΚΕ αποδέχτηκε τη δωρεά και ευχαρίστησε.

Τώρα σε λίγες μέρες που θα κάνουν την εκδήλωση διαμαρτυρίας, θα τους φταίει ο ...Πάγκαλος.

Την ξεφτίλα τους ότι χρηματοδοτούνται από αυτούς που καταγγέλλουν ως αντικομουνιστές και υβριστές πώς θα την ξεπλύνουν;

Έτσι υπερασπίζονται τη μνήμη χιλιάδων αγωνιστών, φυλακισμένων, εξορισμένων, εκτελεσμένων…

Τρεις χιλιάδες ευρώ!

Τρεις χιλιάδες ευρώ…, αυτή είναι η τιμή της τιμής τους…